ഇന്ത്യൻ പീനൽ കോഡിലെ സെക്ഷൻ 124 A രാജ്യദ്രോഹ നിയമം എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്നു. “രാജ്യദ്രോഹം” എന്ന പദം ഐ.പി.സി സെഷനിൽ പരാമർശിച്ചിട്ടില്ല. എഴുതിയതോ, പറഞ്ഞതോ ആയ വാക്കുകള്, ചിഹ്നങ്ങള്, ദൃശ്യവല്ക്കരണം എന്നിവയോ, മറ്റെന്തെങ്കിലുമോ ഉപയോഗിച്ച്, ഇന്ത്യയില് നിയമപരമായി സ്ഥാപിതമായ സര്ക്കാരിനെതിരെ വെറുപ്പും വിദ്വേഷവും സ്നേഹമില്ലായ്മയും നീരസവും ഉണ്ടാക്കുകയോ ഉണ്ടാക്കാന് ശ്രമിക്കുകയോ പ്രകോപിപ്പിക്കുകയോ ചെയ്യുന്ന ആരും മൂന്ന് വർഷം വരെ തടവ് ശിക്ഷ അനുഭവിക്കുകയും പിഴ അടക്കേണ്ടി വരികയും ചെയ്യും.
രാജ്യദ്രോഹം; കോടതി വിധികൾ പുനരാലോചനക്ക് വഴി തുറക്കുമോ? എന്ന പ്രഭാഷ് കെ. ദുട്ടയുടെ ലേഖനത്തിൻ്റെ രണ്ടാം ഭാഗം
നിയമത്തിന്റെ പശ്ചാത്തലം
ഇന്ത്യയിൽ ഇംഗ്ലീഷ് വിദ്യാഭ്യാസം കൊണ്ടുവന്നതിന്റെ ബഹുമതി നേടിയ തോമസ് മെക്കാളെയാണ് യഥാർത്ഥത്തിൽ രാജ്യദ്രോഹകുറ്റത്തിന്റെ കരട് തയ്യാറാക്കിയത്. 1870 ലാണ് ഇന്ത്യയിൽ രാജ്യദ്രോഹ നിയമം നിലവിൽ വന്നത്. ആ കാലഘട്ടത്തിലെ ബ്രിട്ടീഷ് കൊളോണിയൽ സർക്കാറിനെ വെല്ലുവിളിക്കുന്ന പ്രവർത്തനങ്ങളെ കൈകാര്യം ചെയ്യുക എന്നതായിരുന്നു അതിന്റെ ഉദ്ദേശ്യം.
എന്നാൽ, സ്വതന്ത്ര ഇന്ത്യയിൽ രാജ്യദ്രോഹ നിയമം ഉണ്ടാകില്ലെന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നു. മൗലികാവകാശങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള അധ്യായത്തിൽ അഭിപ്രായ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന് പൂർണ്ണ പരിരക്ഷ നൽകുന്ന, 1950ൽ അംഗീകരിച്ച യഥാർത്ഥ ഭരണഘടന രാജ്യദ്രോഹ നിയമത്തെ അംഗീകരിച്ചില്ല. 1951 ൽ കൊണ്ടുവന്ന ആദ്യത്തെ ഭേദഗതി രാജ്യദ്രോഹ നിയമത്തെ സാധൂകരിക്കുന്ന നിയന്ത്രണങ്ങൾ അവതരിപ്പിക്കുകയാണ് ചെയ്തത്.
ഇന്ത്യൻ പീനൽ കോഡിലെ സെക്ഷൻ 124 A രാജ്യദ്രോഹ നിയമം എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്നു. “രാജ്യദ്രോഹം” എന്ന പദം ഐ.പി.സി സെഷനിൽ പരാമർശിച്ചിട്ടില്ല. എഴുതിയതോ, പറഞ്ഞതോ ആയ വാക്കുകള്, ചിഹ്നങ്ങള്, ദൃശ്യവല്ക്കരണം എന്നിവയോ, മറ്റെന്തെങ്കിലുമോ ഉപയോഗിച്ച്, ഇന്ത്യയില് നിയമപരമായി സ്ഥാപിതമായ സര്ക്കാരിനെതിരെ വെറുപ്പും വിദ്വേഷവും സ്നേഹമില്ലായ്മയും നീരസവും ഉണ്ടാക്കുകയോ ഉണ്ടാക്കാന് ശ്രമിക്കുകയോ പ്രകോപിപ്പിക്കുകയോ ചെയ്യുന്ന ആരും മൂന്ന് വർഷം വരെ തടവ് ശിക്ഷ അനുഭവിക്കുകയും പിഴ അടക്കേണ്ടി വരികയും ചെയ്യും. നിയമപ്രകാരം രാജ്യദ്രോഹകുറ്റം എന്നത് ഭരണകൂടതിനെതിരെയുള്ള കുറ്റമാണ്. രാജ്യത്തിനോ ദേശത്തിനോ എതിരെ ഉള്ളതല്ല.
രാജ്യദ്രോഹ നിയമം എങ്ങനെ മനസ്സിലാക്കാം?
സർക്കാരിനോടുള്ള അസംതൃപ്തി ഇന്ത്യയിലെ രാജ്യദ്രോഹ നിയമത്തിന്റെ കാതലാണ്. പ്രതിപക്ഷത്തുള്ള എല്ലാ രാഷ്ട്രീയക്കാരും സർക്കാരിനോട് ഒരുതരം അസംതൃപ്തി സൃഷ്ടിക്കുന്നു. ഇത് രാജ്യദ്രോഹത്തിന് തുല്യമാണോ?
ദൽഹി നാഷണൽ ലോ യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിലെ നിയമ വിഭാഗം അസിസ്റ്റന്റ് പ്രൊഫസർ പ്രീതി ലഖേര പറയുന്നു : “സർക്കാരിനെ എതിർക്കുക, വിമർശിക്കുക എന്നതാണ് പ്രതിപക്ഷത്തിന്റെ ജോലി. ഈ നിയമം പ്രതിപക്ഷത്തിനെതിരെ ഉപയോഗിക്കാൻ കഴിയുമെങ്കിൽ അത് രാജ്യത്തെ ഭരണഘടന വിഭാവനം ചെയ്യുന്ന ജനാധിപത്യ ഘടനയെ ദുർബലപ്പെടുത്തുകയാണ് ചെയ്യുക”. സുപ്രീംകോടതി അഭിഭാഷകൻ അതുൽ കുമാറിൻ്റെ വാക്കുകൾ ശ്രദ്ധിക്കുക: “ആളുകളെ അക്രമാസക്തരാക്കാത്ത വിമർശനങ്ങളെ രാജ്യദ്രോഹമായി കാണാൻ കഴിയില്ല. ഒരു ജനാധിപത്യ ക്രമത്തിൽ, ഇന്ത്യൻ ഭരണഘടന ആർട്ടിക്കിൾ 21 പ്രകാരം ഉറപ്പുനൽകുന്ന ജീവിക്കാനുള്ള അവകാശം പോലെ തന്നെ വിലപ്പെട്ടതാണ് ആർട്ടിക്കിൾ 19 (1) (A) പ്രകാരമുള്ള സംസാരിക്കാനും ആവിഷ്കരിക്കാനുമുള്ള അവകാശം.
“സർക്കാരിനെതിരായ അസംതൃപ്തി പ്രകടിപ്പിക്കൽ അനുവദിക്കപ്പെടേണ്ടതുണ്ട് എന്നും സമ്മർദ്ദങ്ങൾ കുറക്കുന്നതിന് വേണ്ടി സുരക്ഷാ വാൽവുകൾ പ്രഷർ കുക്കർ പ്രവർത്തിക്കുന്നതുപോലെ തന്നെ പ്രവർത്തിക്കണം” എന്നും ഒരു കേസ് പരിഗണിക്കുന്നതിനിടയിൽ ജസ്റ്റിസ് ചന്ദ്രചൂഡ് ഒരിക്കൽ പറഞ്ഞതായി അതുൽ കുമാർ സൂചിപ്പിക്കുന്നു.
വ്യക്തിയും പ്രതിപക്ഷവും
പ്രീതി ലഖേര പറയുന്നതനുസരിച്ച്, “ഒരു ജനാധിപത്യ ക്രമത്തിൽ, പ്രതിപക്ഷം എന്നത് റജിസ്റ്റർ ചെയ്ത രാഷ്ട്രീയ പാർട്ടി തന്നെ ആകണം എന്നില്ല. ഭരണകൂടത്തിന്റെ നയങ്ങൾ ഇഷ്ടപ്പെടാത്ത പൗരന്മാരും പ്രതിപക്ഷമാകാം. അതിനാൽ ഭരണകൂടത്തിന്റെ നയങ്ങളെയോ ഭരണ രീതികളെയോ ഞാൻ എതിർത്ത് സംസാരിച്ചാൽ രാജ്യദ്രോഹമായി പരിഗണിക്കാൻ കഴിയില്ല.
“രാഷ്ട്രീയ പാർട്ടികളുമായോ ഏതെങ്കിലും ആദർശങ്ങളുമായോ ബന്ധപ്പെടാതെ തന്നെ എനിക്ക് എന്റെ കാഴ്ചപ്പാടുകളെ പൊതുസമൂഹത്തിൽ അവതരിപ്പിക്കാനുള്ള അവകാശം ഉണ്ടായിരിക്കണം. ചിന്തിക്കാനും അഭിപ്രായ രൂപീകരണത്തിനുമുള്ള കർതൃത്വം ഏതെങ്കിലും രാഷ്ട്രീയ പാർട്ടിയെ എൽപ്പിക്കാൻ ഒരാൾ ആഗ്രഹിചേക്കില്ല” എന്ന് പ്രീതി ലഖേര കൂട്ടിച്ചേർത്തു.